کد مطلب:49632 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

تفسير آيه شريفه (الست بربكم قالوا بلي) چيست و چرا ما اين جريان را به ياد نداريم و چرا بايد نگران آن باشيم؟

آيه شريفه {/B«...أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلي »{w15-19w}{I7:172I}/} به گونه هاي مختلفي تفسير گرديده است: 1- برخي از آن چنين برداشت كرده اند كه قبل از تولد ارواح همه انسان ها درعالم ملكوت وجود داشته و در آن جا گفت و گوهايي بين انسان و خدا انجام گرفته است. اين ديدگاه داراي اشكالات چندي است؛ از جمله: اولا: مبتني بر نظريه تذكار افلاطوني است كه ملاصدرا آن را ابطال كرده است. افلاطون معتقد بود روح قبل از جسم موجود بوده و همه چيز را مي دانسته و بعد كه با بدن متحد شده همه را فراموش كرده است پس آنچه را كه مي آموزد در واقع «فراگيري» نيست بل «يادآوري» است. ملاصدرا ثابت كرد كه روح جسمانيه الحدوث و روحانيه البقاست. در بدن در شرايط خاصي ايجاد مي شود و وجود پيش از بدن ندارد. ثانيا: اشكال ديگر آن همان است كه شما اشاره فرموديد كه اگر روح قبلا بوده و در پيمان الهي شركت داشته پس چرا هيچ كس آن را به ياد نمي آورد. 2- ديگر مفسران گويند: آيه شريفه بيانگر حقيقت ديگري است و آن فطرت خداجو و خداشناسي آدميان است. بنابراين اذعان به حقيقت توحيد كه در آيه به لفظ «بلي» آمده يك اقرار شفاهي نيست. بلكه واقعيتي جبلي و نهادي است كه در ضمير هر انساني حتي منكرين زباني به ربوبيت پروردگار نيز وجود دارد. اين ديدگاه هم از اشكالات فلسفي فوق پيراسته و هم با تحقيقات روان شناختي جديد كاملا سازگار است. براي آگاهي بيشتر ر . ك: 1) فطرت شهيد مطهري 2) خدا از ديدگاه قرآن شهيد بهشتي